"คุณรสนิยมดีเหมือนคนตรงนั้นเลยนะครับ แฟชั่นของคุณเหมือนหลุดมาจากหนังสือพิมพ์ฉบับเช้าเลย..."
ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงนุ่นนวล
ทำให้ไม่รู้สึกถึงความรังเกลียด ในความมีรสนิยมของชายหนุ่มคนนั้น
ก่อนที่ชายที่แลดูอายุน้อยกว่าจะตอบเค้าว่า
"อ้อ" เค้าร้องเหมือนเค้ารู้ทุกเรื่องบนโลก
"คุณสุรเดชนั่นเอง" เค้าเฉลยว่าเค้ารู้จักชายคนนั้นค่อนข้างสนิท จากน้ำเสียงและกริยา
"คุณสุรเดชและผมตั้งใจว่า เราจะเป็นผู้นำแฟชั่นเลยต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปโรงหนังสือพิมพ์ อ่านคอลั่มแฟชั่นก่อนที่จะกลับบ้านมาแต่งตัวให้ทันสมัยนิยมหน่ะครับ" เค้าพูดด้วยน้ำเสียงภูมิใจ พร้อมเอามือกรีดปกเสื้อให้คมกริบแต่ไม่คมไปกว่าปังตอหั่นหมู
"น่าประทับใจจังครับ ผมอยากจะเห็นคนพระนครเป็นผู้นำแฟชั่น ด้วยการแต่ตัวเหมือนกันทั้งพระนครจริงๆ"
หลังจากคำผายลมของเค้าจบลง
เค้ารีบเดินไปห้องสุขา เพื่ออาเจียนข่าวสารข้อมูลในหนังสือพิมพ์ฉบับเช้าออกอย่างฟุ่มเฟือย
