อืมมม..ม

นี่เป็นรูปที่วาดขึ้นหลังจากได้คุยกับแฟนเก่าของผมเมื่อคืน(ซึ่งที่ถูกควรจะเรียกว่าเมื่อเช้ามากกว่า[ซึงสถาณะตอนนี้ไม่รู้เรียกว่าอะไรครับแต่รุ้ว่าระยะห่างมันมากขึ้นจนผมไม่แน่ใจว่าเรายังรู้จักกันอยู่รึเปล่า{เลิกกันเพราะอะไรผมยังไม่รู้เลยครับ<ต่อไปนี้ถ้าต้องพูดถึงผมจะเรียกว่า "นางสาว เอ" ละกัน>}]) หลังจากที่ไม่ได้คุยกันนานพักใหญ่ ก่อนที่โทรศัพท์ผมจะถูกตัดเวลา 00.06 น. วันนี้เป็นวันที่ผมมาทำงานเช้าที่สุดตั้งแต่ทำงานมา ผมเดินเข้างานเวลา 09.00 น. พร้อมกับรอยคล้ำใต้ตา จะบอกว่านอนไม่หลับคงไม่ถูก ต้องบอกว่าหลับแต่ไม่สนิทมากกว่า ผมมาถึงพร้อมกับเรื่องราวเต็มหัวจากเมื่อคืนผมไม่แน่ใจว่าความรู้สึกของผมตอนนั้นมีกี่อารมย์ร่วม แต่คงเรียกรวมๆได้ว่า "สับสน" มั้งครับ คอมฯยังไม่ทันได้เปิดรูปนี้ก็ถูกวาดจนเสร็จแล้ว หลังจากวาดรูปเสร็จก็ไม่ได้มีความรู้สึกที่แตกต่างจากก่อนหน้านี้(ตอนก่อนวาด) มันจะแตกต่างได้ยังไงเพราะว่ามันก็แค่กระดาษพื้นที่เล็กๆขนาด 7.5 x 11 นิ้ว เท่านั้นเอง ผมก็เลยรู้สึกตัวได้ว่า "ก็มึงรู้สึกอยู่คนเดียวนี่หว่า!" แต่ไหนๆก็วาดแล้วก็เลยเอามาลงเผื่อมันจะมีประโยชน์กับคนอื่นๆเค้าบ้าง(ประโยชน์แบบไหน?) ดูรูปแล้วไม่ต้องคิดเยอะครับ ไม่ได้มีอะไรแอบแฝง และก็ไม่ได้มีความหมายตามที่มันเป็นครับ

Jun Hayami

รู้จัก Jun Hayami มั้ยครับ?

ผมเป็นประเภทไม่ค่อยจำชื่อที่เป็นนามเฉพาะเท่าไรนัก ชื่อถนนผมยังไม่ค่อยอยากจะจำเลยครับ ถ้าถามผมด้วยคำถามข้างต้นผมก็คงตอบแบบเดียวกันว่าผมไม่รู้จัก(ใครจะรู้จักวะ!) ผมไม่รู้ประวัติของนักเขียนท่านนี้เพราะยังไม่มีเหตุผลที่จะต้องรู้ครับ

ที่ผมจำได้คือว่าเมื่อสมัยผมเป็นเด็กผมได้เคยอ่านผลงานของนักเขียนท่านนี้ครับ มันมีเสน่ห์บางอย่างที่ดึงดูดเด็กตัวเล็กๆที่ชอบเล่น "บลูนโป้ง" และ "โอ แปะ ชาร์จ" (ผมไม่รู้ว่าเด็กสมัยนี้เล่นรึเปล่า แล้วถ้าเล่นจะเรียกว่าอะไร...) อาจเป็นเพราะความรุนแรง ตอนจบที่ไร้บทสรุป ความไร้เหตุผลของตัวละคร ผมว่าเป็นอะไรที่ทำให้น่าสนใจแบบมึนๆมากครับ และถ้าใครรู้ประวัติของนักเขียนท่านนี้สามารถคอมเม้นท์ทิ้งไว้ได้นะครับ

Jun Hayami เป็นหนึ่งในนักเขียนที่เป็นแรงบันดาลใจให้ผมเป็นอย่างมาก แล้วผมจะแนะนำนักเขียนท่านอื่นๆที่ผมชื่นชอบให้ทราบกันอีกนะครับ คงไม่ได้แนะนำในเชิงลึกหรอกครับ เพียงแต่แชร์ความชอบส่วนตัวมากกว่า (เขียนมาถึงตรงนี้ยังงงเลยว่าตกลงจะพูดเรื่องอะไร...)

ขอเสริมหน่อยครับ ผมสอบถามเพื่อนนาม ดอห์มีนะ รอรูห์นานแระห์ ได้ความว่าแนวนี้เรียกว่า "Ero guro" ครับ

Daisuke Ichiba

Real Bike!

HIV

เคยตรวจเลือดมั้ยครับ?
ผมว่าหลายคนน่าจะเคยเข้าคลินิคหรือโรงพยาบาลเพื่อไปตรวจเลือก ผมก็คนหนึ่งมีเหตุบังคับที่ทำให้ผมต้องไปตรวจ และเหตุบังคับยังบอกอีกว่าให้ตรวจโรงพยาบาลของรัฐ ผมเลี่ยงไม่ได้ ผมจำขั้นตอนไม่ได้แล้ว แต่ว่าก่อนตรวจผมต้องเข้าไปอบรมกับเพทย์หญิงและทำแบบสอบถามเรื่องการเที่ยวผู้หญิงเล็กน้องพอกล้อมแกล้มก่อนจะถูกปล่อยตัว

ผมได้มารับผลตรวจเลือดตามนัด ผมรอตั้งแต่ 8โมงครึ่ง ถึงเที่ยง และผมเป็นคนสุดท้ายในรอบเช้าก่อนที่หมอจะพักกลางวัน ผมเข้าไปหาแพทย์แล้วก็จบลงที่ว่าไปที่แผนกอื่นไม่ใช่ที่นี่ เมื่อผมไปถึงแผนกที่ว่าผมก็ถูกส่งกลับมาที่แรกที่ผมรอเมื่อเช้า เพื่อต่อคิวรอรับผลตรวจเลือก จุดนั้นเป็นจุดที่คนพลุกพล่านมากที่สุดเพราะคนส่วนใหญ่จะมารอรับยาและใบนัดที่จุดนี้ รวมทั้งเป็นโรงพยาบาลรัฐที่มีคนแน่นทุกวัน เมื่อถึงคิวผมพยาบาลฉีกใบตรวจเลือดของผมออกมาอ่านพร้อมกับพูดเสียงดังว่า "ผลตรวจเลือดของคุณไม่เป็นบวกค่ะ" แล้วยื่นซองมาให้ผม พร้อมกับสายตาของคนที่อยู่รอบๆผม รวม 21 คู่

แล้วไหนว่าจะมีแต่ผมที่รู้ผลตรวจไง ผมไม่ได้อายหรอกครับ แต่ว่ามันดูจะเป็นเรื่องส่วนตัวของผมคนเดียวรึเปล่า แล้วถ้าผลมันออกมา + ล่ะ ผมยังสงสัยจนทุกวันนี้ว่ามันเป็นเหี้ยอะไรของมัน! บ้านมันไฟไหม้ หรือว่าผัวมันติดเด็กแล้วเอามาลงกับผม หรือว่ามันไม่แปลก มันควรจะป่าวประกาศให้โลกรู้ว่าผมไม่ได้เป็นเอดส์ ห่าราก

ปล. แพทย์และพยาบาลทุกคนที่ผมเจอเป็นผู้หญิง

STEVE MCQUEEN

ผมชอบ Steve Mcqueen มากครับ มีช่วงหนึ่งผมได้ดูหนังของตาสตีฟหลายเรื่อง ผมชอบเรื่อง "papillon" มากๆ เป็นเรื่องของนักโทษที่พยายามหนีจากคุกครั้งแล้วครั้งเล่าเพราะไม่ได้ทำความผิด แต่ก็เจออุปสรรคตลอด ผมว่ามันเป็นเรื่องของความพยายามอย่างที่สุด สุดยอดมากๆครับ และที่พึ่งได้ดูล่าสุดก็คือ "bullitt" ในหนังเรื่องนี้ฉากที่เค้าล่ำลือกันก็คือ ฉากที่สตีฟขับมัสแตงไล่ล่าชาร์จเจอร์ เป็นอะไรที่เท่มากครับ

ช้าง

ตอนนี้มีหลายเรื่องให้คิดมากแต่ที่มาเป็นอันดับหนึ่งก็คือ จำนวนเงินกับจำนวนวันที่เหลืออยู่ของเดือนมันไม่สัมพันกัน แถมราคาเบียร์ก็แสนแพง จากจำนวนเงินที่ผมมีอยู่สามารถดื่มเบียร์ช้างได้ 19 กระป๋อง โดยเฉลี่ยแล้วผมสามารถซื้อเบียร์ช้างได้วันละกระป๋องจนถึงสิ้นเดือน แต่อาจจะต้องงดข้าวสามมื้อ ผมโทษรัฐบาลได้มั้ยเนี่ย

ไฟกูอยู่ไหน!

เมื่อวันก่อนผมไปเจอเนื้อที่เพื่อนผมลืมไว้กับผม ก็เลยเกิดอาการเซี่ยน แต่เนื่องจากผมเป็นคนไม่ดูดบุหรี่!!! ปัญหามันอยู่ตรงนี้แหละ! ผมหาไฟไม่เจอ! ก๊อด! พระเจ้าชั่งกลั่นแกล้งกันได้ ผมเดินหาไฟทั้งบ้านในมือถือบุหรี่มวลปลายด้วยอาการสั่นเทา มันช่างทรมานอะไรเช่นนี้ มายก๊อดดดดดด...ด..ด. ยังไม่รวมตอนเข้าไปหาไฟที่ห้องพระนี่สิ!

tom of finland

ผมชอบมาก ไม่รู้ว่าตา tom of finland เป็นใคร แต่าว่ามีบทบาท และอิทธิพลต่องานของผมมากๆ ด้วยความจริงจัง ความดุดันในเนื้องานแบบเอาเป็นเอาตาย การแสดงออกในสิ่งที่ทุกคนรู้สึกถึงแต่ไม่กล้าแม้แต่จะพูดถึงไม่ว่ามันจะจริง(real)แค่ไหนก็ตาม

...

ผมเห็นภาพนี้แล้วผมก็นึกถึงแฟนเก่าผม แต่ในรูปนี้ไม่ใช่รูปแฟนเก่าผมนะ 555

manga...

it's alive!!!

จ้ากกก!!!

เมื่อวันก่อนได้ถุงมือมาใหม่ (เจ็บมือมากๆ) ก็เลยใสลองไปเล่นดู สรุปว่าล้มท่าเหมือนในรูปเลยครับตัวแถไปกับพื้น สะใจมากๆ

wooooooo!!!

เมื่อเดือนก่อน ผมได้รับงานจากลูกค้าท่านหนึ่งมา
ได้ผ่านกระบวนการดังนี้
1. sketch logo จำนวน 8 ชิ้น
2. final sketch logo
3. layout catalog
4. final catalog
5. เข้าสู่กระบวนการสั่งพิมพ์
6. เปลี่ยนโลโก้ได้มั้ย?

ไม่มีอะไรจะพูดต่อเลยครับ....
ได้แต่หวังว่าจะไม่ได้เปลี่ยนอย่างอื่นที่ทำมาทั้งหมดก็พอครับ

this is!

นี่แหละๆ แบบนี้แหละมันต้องปั่นกันเป็นแก๊งแบบนี้

555 ผมไม่ได้เกลียจ fixed gear นะ แต่ผมเห็นอันนี้แล้วมันฮาดี ชอบมาก เป็นโฆษณาของfixedยี่ห้อหนึ่งครับ (ไม่รู้นะ ผมมั่ว 555)
source : altabikes.no

BMX Girls

ข้อมูลสรุปนี้ไม่พร้อมใช้งาน โปรด คลิกที่นี่เพื่อดูโพสต์

สวัสดีครับ

สวัสดีครับ หลังจากที่ไปช่วยเขียนblogให้ +D.O.G + บ้าง ก็เห็นว่ามันสนุกดีก็เลยอยากมีเป็นของตัวเองบ้าง แต่ไม่รู้ว่าจะทำได้สม่ำเสมอแค่ไหน ขอฝากในอ้อมอกอ้อมใจของทุกๆท่านด้วยนะครับ